Ημερολόγιο 1999 (τι θυμήθηκες τώρα...!)

Κυριακή 24 Ιανουαρίου

Σκύλος Χαμαιλέων

Δεν πολυπήγαινα τότε θέατρο, ούτε σινεμά να πω την αλήθεια. Οι κλειστοφοβικές μου υστερίες δεν το επέτρεπαν και τις λιγοστές φορές που το είχα επιχειρήσει αντί να παρακολουθήσω το έργο πάλευα καθόλη τη διάρκεια με τις ανάσες μου, μεγάλη φρίκη για όποιον τα έχει περάσει...
Αφού το είχα πάρει απόφαση λοιπόν οτι θεατρικές αίθουσες θα έβλεπα στο εξής μόνο σε φωτογραφίες και ταινίες όταν θα έβγαιναν σε βιντεοκασέτες (ha!) έπεσε το μάτι μου στην εφημερίδα στο Sex, Drugs, Rock & Roll του Eric Bogosian που παιζόταν στον Φούρνο. Κατάφερα και πήγα... Ήταν 10 μονόλογοι διαφορετικών χαρακτήρων που τους ερμήνευε ο απίστευτος Γιάννης Νταλιάνης απο τους οποίους τρεις μου εκάναν πολύ εντύπωση: Ο rock star, ο συλλέκτης μπουκαλιών (The bum) και ο τελευταίος, ο Σκύλος Χαμαιλέων με την μηδενιστική του οπτική που μας καθήλωσε.
Μπορεί να ήταν και η μοναδική θεατρική παράσταση που πήγα μέχρι να αντιμετωπίσω τις γαμημένες κρίσεις πανικού αλλά δεν τη θυμάμαι μόνο για αυτό αλλά και για μια ατάκα του Σκύλου Χαμαιλέων στο τέλος (Στο αγγλικό κείμενο):
“I know I’m negative. I know I’m not a nice guy.
Because I realize I’m a shit, and for that tiny fragment of truth, I respect myself”