Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Prescriptions

37 και 5. Εκεί. Κολλημένος ο υδράργυρος σαν ακινητοποιημένο ασανσέρ.
Βρίσκομαι σε ένα κοριτσίστικο δωμάτιο, σε μια πόλη φτιαγμένη με εξαόροφες πολυκατοικίες από βιβλία και CD στα πόδια μου. Η ψευδαίσθηση του 37 και 5 σε κάνει να πιστεύεις ότι τουλάχιστον, αφού δεν είσαι δα και του θανατά, θα καταφέρεις να διαβάσεις απολαμβάνοντας τα προνόμια του αρρώστου όπως πρέπει ένα βιβλίο που δεν προλαβαίνεις όταν είσαι υγιής.
Αμ δεν είναι έτσι όμως, ούτε μια παράγραφο δεν μπορώ να ολοκληρώσω.
Τα μάτια μου κλείνουν, κάθε λίγο και λιγάκι βήχω και δηλητηριασμένα σταγονίδια εκσφενδονίζονται μολύνοντας γράμματα, φράσεις και ολόκληρες σελίδες. Ιδρώνω και κλοτσάω παπλώματα και κουβέρτες από πάνω μου ενώ, όταν έρχονται οι πρώτες κρυάδες στην ραχοκοκαλιά μου, ντροπιασμένος κουκουλώνομαι και αναζητώ την θαλπωρή τους μέχρι να βγάλω τη μπέμπελη και αρχίσω ξανά μανά τα ίδια.
Έκανα το λάθος διασχίζοντας τον διάδρομο από το κοριτσίστικο δωμάτιο στην κοριτσίστικη κουζίνα να ρίξω μια φευγαλέα ματιά στον καθρέφτη που σε ξεπροβοδίζει ή σε υποδέχεται κάθε φορά και τρόμαξα.
Μια μίξη ερημίτη μοναχού, πολύμηνου απεργού πείνας και κλαμένου μουνιού.
Ξαναχώνω το θερμόμετρο και σταυρώνω τα χέρια θυμωμένος κοιτάζοντας το ταβάνι. Ανάβω και τσιγάρο και το βάζω χρονόμετρο. Όταν καεί και η γόπα θα δω και την διάγνωση.
37 και 5. Πεισμωμένο. Σταθερό. Σαν την ησυχία στο κοριτσίστικο δωμάτιο.
Έφτασε μεσημέρι και λέω να βγω από τη σπηλιά μου. Ήλιος ανοιξιάτικος, κοντομάνικα και εγώ περπατώ δύσκολα σηκώνοντας το βάρος δύο πουλόβερ και ενός μπουφάν για ένα τσάι που θα μαλακώσει τον λαιμό μου. Σκέφτομαι τσάι αλλά παραγγέλνω καφέ.
Μέχρι το βράδυ έχω χάσει το μέτρημα. Θηλυκές μποξέρ με παράξενα ονόματα όπως παρακεταμόλη, σορβιτόλη, κροσποβιδόνη, βγάζουν νοκ-αουτ το στομάχι μου. Αντιπυρετικά, βιταμίνες C, κονιάκ. Το τελευταίο για να μουδιάσω τη γκρίνια μου.
Σαν μωρό κάνεις! μου λέει, κι εγώ μουλαρώνω περισσότερο.
Σαν ένα κακομαθημένο μωρό.
Πετάω άλλο ένα αναβράζον δισκίο στο νερό και παρακολουθώ τα τελευταία μου ίχνη αξιοπρέπειας να διαλύονται στον πάτο του ποτηριού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου